CIRI-CIRI KANAK-KANAK BERKEPERLUAN KHAS

Apabila kanak-kanak itu dikategorikan sebagai mengalami kecacatan dalam satu-satu aspek, kategorinya menjadi label kepada kanak-kanak itu. Kesannya pasti mempengaruhi bukan sahaja rasa rendah diri dalam diri kanak-kanak itu tetapi meningkatkan diskriminasi terhadap kumpulan ini. Tidak dinafikan, mengkategorikan ataupun melabelkan orang boleh mendatangkan kesan negatif. Tetapi kategori ini perlu dilakukan bagi membolehkan perkhidmatan khusus diberi kepada kanak-kanak itu mengikut keperluannya.

Kanak-kanak yang tidak memberi respons terhadap komunikasi lisan dan kelihatan tidak gembira, mungkin mengalami masalah pendengaran ataupun gangguan emosi. Kategori ataupun label yang diperuntukkan terhadap kanak-kanak membawa kepada jenis dan rawatan yang berbeza. Di samping itu, kategori dan label juga dapat membantu dalam mengenal pasti faktor yang membawa kepada kecacatan ataupun masalah itu. 

Menurut Aird (2001), informasi tentang kecacatan dapat digunakan bagi mengenal pasti keistimewaan tentang:

1. Ketidakupayaan kanak-kanak dalam aspek implikasi terhadap pengajaran, pembelajaran, penjagaan dan rawatan.
2. Organisasi sekolah dalam aspek kurikulum, tenaga pengajar, persekitaran dan pakatan pelbagai agensi.